Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kole

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Skiera-Bilska

Protokolant: sekr. sąd. Patrycja Tomasik

po rozpoznaniu

na rozprawie w dniu 3 czerwca 2024 roku w K.

sprawy z powództwa małoletniej O. M. reprezentowanej przez matkę I. M.

przeciwko R. M.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej córki O. M. alimenty w kwocie po 1200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej I. M. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 15 stycznia 2024 roku.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Znosi wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego.

IV.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 750,00 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia

Agnieszka Skiera-Bilska

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do Sądu w dniu 15.01.2024 r. małoletnia powódka O. M. zastępowana przez matkę I. M. wniosła o zasądzenie od pozwanego R. M. na swoją rzecz tytułem alimentów kwoty 2.000 zł miesięcznie, poczynając od dnia złożenia pozwu.

W odpowiedzi na pozew z dnia 21.02.2024 r. pozwany R. M. częściowo uznał powództwo, tj. do wysokości po 1.000 zł miesięcznie, natomiast w pozostałej części wniósł o oddalenie powództwa.

Stanowiska stron nie uległy zmianie w dalszym toku postępowania.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia O. M. urodzona w dniu (...) jest dzieckiem R. M. i I. M.. Rodzice małoletniej formalnie pozostają w związku małżeńskim. Nie toczy się między nimi sprawa o rozwód.

W dniu 29.10.2023 r. I. M. wraz z córką wyprowadziła się z domu, po tym jak R. M., będąc w stanie upojenia alkoholowego wszczął awanturę domową, w trakcie której stanął nad żoną i córką z nożem w ręku oraz wypowiadał w ich kierunku groźby.

I. M. w dniu 09.11.2023 r. dokonała wypłaty ze wspólnego z pozwanym rachunku oszczędnościowego środków w kwocie 26.200 zł, gdyż R. M. „wyczyścił” ich wspólny rachunek bankowy i po wyprowadzce była zmuszona zapożyczać się u rodziny, gdyż nie miała środków do życia. Z wypłaconych pieniędzy I. M. zakupiła m.in.

mikrofalówkę, komodę i biurko dla małoletniej powódki, a także samochód marki T. (...).

Przed Sądem Rejonowym w Kole toczy się przeciwko R. M. sprawa o znęcanie. W dniu 25.04.2024 r. w sprawie II K 149/24 zapadł wyrok nakazowy, lecz został złożony sprzeciw.

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia (k.5); kopia sprawozdania z wywiadu środowiskowego ze sprawy I. N. 173/23 (k.36-38); powtórny wydruk potwierdzenia wykonania przelewu (k.47); wyrok nakazowy z dnia 25.04.2024 r. Sądu Rejonowego w Kole w sprawie II K 149/24 (k.103-103v); zeznania matki małoletniej powódki I. M. (e-protokół (...):02:02 – 00:26:51, k.104-105); częściowo zeznania pozwanego R. M. (e-protokół (...):26:51 – 00:47:33, k.105-105v)

O. M. ma skończone 15 lat. W roku szkolnym 2023/2024 jest uczennicą klasy I – ej Technikum Ochrony (...) przy Zespole Szkół (...) w K.. Dla małoletniej został zakupiony cały zestaw podręczników za kwotę 1.500 zł. Nadto, na bieżąco są dokupowane książki w razie potrzeby. W placówce do której uczęszcza małoletnia została opłacona składka w kwocie 100 zł na rok, ubezpieczenie w kwocie 70 zł na rok, rada rodziców w kwocie 50 zł na rok. Z kolei wydatki na artykuły papiernicze, biurowe wynosi około 100 zł miesięcznie. Powódka uczestniczyła w jednodniowej wycieczce do W., której koszt wyniósł 280 zł i do tego otrzymała 150 zł kieszonkowego. Na poprzednio organizowanej wycieczce szkolnej małoletnia nie była z uwagi na chorobę. O. jeden raz w tygodniu pobiera korepetycje z matematyki, co w skali miesiąca wiąże się z wydatkiem w kwocie 280 zł.

Małoletnia powódka ogólnie jest zdrowym dzieckiem. Małoletnia O. M. od marca 2024 r. chodzi na siłownię w K., co wiąże się z wydatkiem na karnet w kwocie 170 zł miesięcznie. Na zakup wyżywienia dla niej jej matka przeznacza kwotę 700 zł. O. w związku z tym, że chodzi na siłownie spożywa jogurty wysokobiałkowe w ilości od 2 do 3 dziennie, przy czym jeden jogurt kosztuje 7 zł.

Z kolei zakup odzieży/obuwia dla małoletniej - zmiana odzieży sezonowej łącznie z butami pochłania kwotę 800 zł. Natomiast na usługi fryzjerskie dla małoletniej potrzeba jest kwota około 100 zł co dwa miesiące. Zakup środków do higieny i pielęgnacji dla powódki stanowi wydatek w kwocie około 200 zł miesięcznie, zaś witamin w kwocie około 100 zł miesięcznie. W związku z tym, że u O. odnowił się łupież korzysta z szamponów i maści dermatologicznych, co wiąże się z poniesieniem wydatku w kwocie 250 zł za szampon i maść na dwa tygodnie, przy czym małoletniej raz na rok potrzebna jest kuracja miesięczna w związku z powtarzaniem się problemu z łupieżem.

Małoletnia powódka korzysta z konsultacji stomatologicznych jeden raz w miesiącu i w związku z tym konieczne jest poniesienie wydatków w kwocie od 300 zł do 550 zł za wizytę. O. będzie musiała przejść zabieg w Ł., tj. usuwanie kanału pod mikroskopem, co będzie się wiązać z odpłatnością w kwocie około 1.000 zł za jednego zęba, zaś powódka ma dwa do leczenia.

Małoletnia O. M. otrzymuje od matki kieszonkowe w kwocie 150 zł miesięcznie, przy czym gdy wychodzi z koleżankami, dostaje dodatkowe środki, w sumie około 200 zł, przy czym w tym zawierają się urodziny koleżanki. Małoletnia ostatnie urodziny miała organizowane w domu.

Małoletnia powódka nie wyraża chęci utrzymywania kontaktu z ojcem. Zablokowała jego numer telefonu.

Pozwany przesłał córce na jej konto środki pieniężne w kwotach 500 zł i 300 zł.

Dowód: zaświadczenie potwierdzające uczęszczanie do szkoły z dnia 09.01.2024 r. (k.6); faktury za odzież i obuwie (k.14-18, k.22, k.24-25); faktury za leki (k.19-21); paragony fiskalne (k.30 – koperta oraz k.90-92); kopia sprawozdania z wywiadu środowiskowego ze sprawy I. N. 173/23 (k.36-38); faktura za siłownię (k.87); faktury za leczenie stomatologiczne (k.88-89); paragon imienny (k.94); faktura za krzesło obrotowe (k.95); faktura za komodę (k.96); zeznania matki małoletniej powódki I. M. (e-protokół (...):02:02 – 00:26:51, k.104-105); zeznania pozwanego R. M. (e-protokół (...):26:51 – 00:47:33, k.105-105v)

I. M. jest zatrudniona na czas nieokreślony w (...) S.A. z siedzibą w K. na stanowisku kierownika marketu w pełnym wymiarze czasu pracy. Z tytułu tego zatrudnienia w okresie od września 2023 r. do listopada 2023 r. osiągnęła przeciętne miesięczne wynagrodzenie w kwocie 7.380,69 zł brutto (5.354,28 zł netto).

Dowód: zaświadczenie z dnia 15.12.2023 r. (k.7); kopia sprawozdania z wywiadu środowiskowego ze sprawy I. N. 173/23 (k.36-38)

Matka małoletniej powódki I. M. zamieszkuje wraz z nią w wynajmowanym mieszkaniu w K., za które reguluje odstępne w kwocie 1.100 zł miesięcznie oraz czynsz do spółdzielni w kwocie 570 zł miesięcznie. Dokonała również wpłaty kaucji w kwocie 2.000 zł, którą pokryła z środków wypłaconych ze wspólnego z pozwanym rachunku oszczędnościowego. I. M. ponosi opłaty za energię elektryczną w kwocie 150 zł za dwa miesiące, za abonament telefoniczny w kwocie 70 zł miesięcznie za dwa telefony i dodatkowo 150 zł miesięcznie wynosi rata za telefon małoletniej powódki, a ponadto za Internet w kwocie 70 zł miesięcznie. Kupuje również butlę gazu za kwotę 100 zł na około dwa miesiące.

Matkę małoletniej powódki obciążają koszty zakupu paliwa do samochodu.

Dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego (k.8-10); wydruki potwierdzeń przelewów z rachunku bankowego (k.11-13); rozliczenie konta (k.23); potwierdzenie przelewu z rachunku bankowego (k.26); faktury za internet (k.27-29); paragony fiskalne (k.30 – koperta); kopia sprawozdania z wywiadu środowiskowego ze sprawy I. N. 173/23 (k.36-38); faktury za paliwo (k.93 i k.97-98); zeznania matki małoletniej powódki I. M. (e-protokół (...):02:02 – 00:26:51, k.104-105)

Pozwany R. M. jest zatrudniony na czas nieokreślony w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na stanowisku operatora w pełnym wymiarze czasu pracy. R. M. pracę świadczy od poniedziałku do piątku na jedną zmianę. W związku z tym zatrudnieniem jego średnie wynagrodzenie miesięcznie za okres od dnia 01.08.2023 r. do dnia 31.01.2024 r. było w kwocie 7.112,65 zł brutto (5.089,24 zł netto). Pozwany w zakładzie pracy otrzymuje bony w kwocie 700 zł na Boże Narodzenie i na Wielkanoc. Nie ma premii kwartalnych ani rocznych, jak i też nie ma nadgodzin.

R. M. obecnie prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Pozwany sam sobie gotuje, przy czym na zakup wyżywienia wydatkuje kwotę około 750 zł miesięcznie.

R. M. dokonuje zakupu odzieży i obuwia dla siebie za kwotę 250 zł miesięcznie oraz środków higieny, do pielęgnacji i środków czystości za kwotę około 500 zł miesięcznie. Pozwany ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie około 808,77 zł miesięcznie, za odpady komunalne w kwocie około 28,50 zł miesięcznie, za energię elektryczną w kwocie około 115 zł na dwa miesiące. Opłaca również ubezpieczenie mieszkania za kwotę około 200 zł rocznie, a także rachunki za telefon w kwocie 39 zł miesięcznie oraz należność za garaż w kwocie 69 zł miesięcznie. Nadto, dokonuje zakupu butli gazu za kwotę 100 zł na dwa miesiące.

Pozwany spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty z I. M. na zakup mieszkania, którego rata wynosi 741,24 zł. Do spłaty według stanu na dzień 15.12.2023 r. była kwota 77.995,62 zł.

R. M. reguluje należność za ubezpieczenie samochodów będących własnością jego i I. M., tj. marki A. (...) w kwocie około 328 zł rocznie oraz marki R. (...) w kwocie około 312 zł rocznie. Nadto, opłaca także składkę za ubezpieczenie wspólnego motocykla marki Y. w kwocie 83 zł rocznie. Obciążają go też koszty zakupu paliwa w kwocie 300 zł miesięcznie.

Pozwany cierpi na nadciśnienie tętnicze, przy czym na zakup leków z tym związanych przeznacza kwotę około 70 zł miesięcznie. Pozwany ma paradontozę i z tego względu co miesiąc chodzi do dentysty i wiąże się to z wydatkiem w kwocie 100 zł.

R. M. na usługi fryzjerskie wydaje 40 zł miesięcznie. Natomiast za prowadzenie konta bankowego ponosi odpłatność w kwocie 60 zł miesięcznie.

Dowód: kopia sprawozdania z wywiadu środowiskowego ze sprawy I. N. 173/23 (k.36-38); zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków z dnia 15.02.2024 r. (k.48); informacja o wysokości raty (k.49-49v); odcinki wpłat (k.50); faktura za paliwo (k.51); kopie potwierdzeń zawarcia umowy ubezpieczenia pojazdu (k.52); wydruk potwierdzenia przelewu z rachunku bankowego (k.53); zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego tytułem alimentów (k.55-56); zestawienia operacji na rachunku bankowym (k.57-78); zeznania pozwanego R. M. (e-protokół (...):26:51 – 00:47:33, k.105-105v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych powyżej dowodów z dokumentów oraz zeznań matki małoletniej powódki I. M. i zeznań pozwanego R. M..

Sąd zważył, co następuje:

W realiach niniejszej sprawy małoletnia powódka O. M. zastępowana przez przedstawiciela ustawowego, tj. matkę I. M. wystąpiła z żądaniem zasądzenia alimentów od pozwanego R. M. w kwocie 2.000 zł miesięcznie począwszy od dnia 15.01.2024 r.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o., rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W myśl zaś art. 135 § 1 i 2 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zgodnie z § 2 wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie (…) może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Nadto zgodnie z § 3, na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają: świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2023 r. poz. 1993), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji (pkt 1); świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (pkt 2); świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2023 r. poz. 810 i 1565) (pkt 3); świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429) (pkt 4); rodzicielskie świadczenie uzupełniające, o którym mowa w ustawie z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1051) (pkt 5).

Z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że przy ustaleniu wysokości świadczenia alimentacyjnego na rzecz małoletniego dziecka należy wziąć pod uwagę z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspakajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. Należy przez to rozumieć dochody rzeczywiście uzyskiwane, jak również zarobki i dochody, które każdy z małżonków może i powinien uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Możliwości finansowych nie należy utożsamiać z faktycznie osiąganymi dochodami. Obejmują one także wysokość dochodów, które zobowiązany do alimentacji jest w stanie uzyskać przy uwzględnieniu wyuczonego zawodu, ilości i rodzaju posiadanego majątku. W normalnie funkcjonującej rodzinie działania obojga rodziców polegają na jednoczesnym wykonywaniu obowiązków zaspokojenia zarówno potrzeb konsumpcyjnych dziecka, jak i na osobistych staraniach o jego wychowanie. W przypadku kiedy dochodzi do faktycznej separacji małżonków dzieckiem zajmuje się tylko jedno z nich realizując w ten sposób w znacznym sposób obowiązek alimentacyjny.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji ( vide: uchwała Sądu Najwyższego (CI) z dnia 16 grudnia 1987 r., sygn. akt III CZP 91/86, OSNC 1988, nr 4, poz. 42, publ. (...) LEX nr 3342).

W ocenie Sądu, przedmiotowe powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Małoletnia O. M. ma ukończone 15 lat i uczęszcza do klasy I – ej Technikum Ochrony (...) przy Zespole Szkół (...) w K.. Na jej usprawiedliwione potrzeby składają się aktualnie głównie wydatki związane z codziennym utrzymaniem, tj. wyżywieniem (700 zł miesięcznie), zakupem odzieży/obuwia (266 zł miesięcznie), środków higienicznych (200 zł miesięcznie), witamin (100 zł miesięcznie), preparatów dermatologicznych (około 41 zł miesięcznie), a poza tym wydatki dotyczące realizacji obowiązku szkolnego ( około 143 zł miesięcznie), uczęszczania na korepetycje z matematyki (280 zł miesięcznie), usług stomatologicznych (300 zł miesięcznie), utrzymaniem telefonu (185 zł miesięcznie), usługami fryzjerskimi (50 zł miesięcznie) oraz kieszonkowe (150 zł miesięcznie). Określenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, uwarunkowanych kosztami utrzymania (wyżywienie, odzież, leczenie) i wychowania, w odniesieniu do dzieci (pielęgnacja, opieka, dbałość o fizyczny i intelektualny rozwój) jest domeną ustaleń na podstawie dowodów ale uwzględniającą także zasady doświadczenia życiowego ( vide: Orz. SN z 29.11.1949 r. Wa.C 167/49 , NP.1951, nr 2, s.52 ). W tym miejscu odnotować też należy stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 marca 2016 r. (vide: sygn. akt I ACa 1755/15, Lex nr 2031152), zgodnie z którym : „brak podstaw do wliczania do obowiązku alimentacyjnego kosztów mieszkania i jego utrzymania. W kwocie alimentów należy jak już uwzględnić niejako ryczałtowo koszty zużycia wody, prądu, gazu (…), jednak koszt utrzymania i ogrzania mieszkania obciąża rodzica, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej i zobowiązany jest zapewnić dla siebie takie mieszkanie, które umożliwia pobyt z nim dzieci”. Aprobując powyższe zapatrywanie, w ocenie Sądu, należało uznać, że udział małoletniej powódki w kosztach mieszkaniowych wynosi około 250 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę te zasady, zdaniem Sądu, miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki oscylują w granicach kwoty 2.700 zł miesięcznie.

Podkreślenia wymaga, iż to na matce małoletniej spoczywa obecnie w głównej mierze jej wychowanie, w tym dbałość o prawidłową realizację obowiązku szkolnego, jednak z uwagi na wiek O. nie sposób uznać, że I. M. wypełnia swój obowiązek alimentacyjny względem córki w całości poprzez osobiste starania o jej wychowanie i utrzymanie. Pamiętać należy, że I. M. posiada stałe zatrudnienie i jej obowiązek względem córki częściowo winien również mieć wymiar stricte finansowy.

Wprawdzie zgodnie z cytowanym wyżej art. 135 § 3 k.r.o. na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływa m.in. świadczenie wychowawcze tzw. „800+”. Niemniej jednak, ciężko pomijać okoliczność, że matka małoletniej powódki może środki z tego świadczenia przeznaczyć na pokrycie dodatkowych potrzeb małoletniej takich jak chociażby zajęcia na siłowni w kwocie 170 zł miesięcznie, które nie należą do podstawowych potrzeb dziecka.

Jak już wyżej wspomniano, na wysokość świadczeń alimentacyjnych rzutują nie tylko usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, lecz także możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Pozwany R. M. posiada zatrudnienie na czas nieokreślony w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na stanowisku operatora w pełnym wymiarze czasu pracy. Ojciec małoletniej powódki z tytułu tego zatrudnienia za okres od dnia 01.08.2023 r. do dnia 31.01.2024 r. osiągnął średnie wynagrodzenie miesięcznie w kwocie 7.112,65 zł brutto (5.089,24 zł netto).

Pozwany podnosił, iż spłaca samodzielnie kredyt hipoteczny zaciągnięty z matką małoletniej powódki na zakup mieszkania. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, zadłużenie bankowe zobowiązanego do alimentacji nie może powodować ograniczenia należnych uprawnionemu środków utrzymania. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi bowiem się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego (vide: teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 listopada 1976 r., sygn. akt III CRN 236/76, publ. (...) LEX nr 7875). Sąd podziela powyższe zapatrywanie, jednak na gruncie niniejszej sprawy dokonując oceny zasadności przedmiotowego powództwa należało uwzględnić okoliczność regulowania przez R. M. zobowiązania finansowego obciążającego również I. M., które zostało zaciągnięte w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodziny razem w trackie trwania związku małżeńskiego rodziców małoletniej. Zatem jest to wydatek, którego nie można pominąć ustalając możliwości majątkowe pozwanego.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd na podstawie przytoczonych powyżej przepisów prawa zasądził od pozwanego R. M. na rzecz małoletniej córki O. M. alimenty w kwocie po 1.200 zł miesięcznie, poczynając od dnia 15 stycznia 2024 r. Natomiast w punkcie II. wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie, albowiem ustalenie wyższych alimentów na rzecz małoletniej powódki przekraczałoby możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego.

Z kolei w punkcie III. wyroku Sąd w oparciu o art. 100 k.p.c. zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego, albowiem kwestia rozstrzygnięcia wysokości świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniej powódki zależała od uznania Sądu.

W punkcie IV. wyroku Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 k.p.c. nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 750 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych, mając na uwadze, że powództwo zostało uwzględnione częściowo.

Ponadto, w punkcie V. wyroku Sąd zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w punkcie I nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia

Agnieszka Skiera-Bilska