Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 99/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kole z 2022-12-20

Sygnatura akt III RC 99/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2022 roku w Kole

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniego M. B. zastępowanego przez matkę P. B.

przeciwko S. B.

o alimenty

  • I.  Zasądza alimenty od pozwanego S. B. na rzecz małoletniego syna M. B. w kwocie po 1100,00 zł (jeden tysiąc sto złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniego P. B. do dnia 10 – go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w terminie płatności, poczynając od dnia 1 maja 2022 roku.

    II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

    III.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kole kwotę 750,00 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

    IV.  Zasądza od pozwanego na rzecz małoletniego powoda kwotę 3.600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

    V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygnatura akt III RC 99/22

UZASADNIENIE

Działająca w imieniu małoletniego syna M. B. – jego matka P. B. – wniosła o zasądzenie od pozwanego S. B. na rzecz małoletniego alimentów w kwocie 1.100 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podniosła, iż do czerwca 2021 r. rodzice małoletniego mieszkali razem w domu rodzinnym pozwanego. Ze względu na brak porozumienia między nimi, P. B. wyprowadziła się i zamieszkała z synem u swojej matki. Od tego czasu pozwany jeden raz zakupił dla syna ubranie, a ponadto zwrócił połowę kosztów wykupionych lekarstw, przy czym wszystkie te wydatki oscylowały w granicach 400 zł. Matka małoletniego powoda pracuje zdalnie, a jej dochody to najniższe wynagrodzenie, które obecnie wynosi 2.500 zł. Pozwany od kilku lat pracuje w firmie transportowej jako kierowca na trasach międzynarodowych. Jego dochody wynoszą od 7.000 zł do 10.000 zł miesięcznie. Zdaniem P. B. o skali dochodów pozwanego świadczy zakupiony samochód marki B. (...) z 2014 r., którego wartość wynosi około 100.000 zł. Na koszty utrzymania mieszkania, w którym zamieszkuje małoletni powód wraz z matką składają się: ogrzewanie – 5.000 zł/ rok = 500 zł/4 = 125zł /os, woda – 100 zł /2mc = 50 zł/4 = 12,5 zł/os, śmieci – 21 zł/os, szambo – 600 zł/rok = 50zł/mc /4 = 12,5 zł, energia – 800 zł/2mc = 400 zł/4 = 100 zł, gaz – 30 zł/os (butla – 120 zł), internet – 50 zł/4 = 12,5 zł, czynsz za mieszkanie – 226 zł/4 = 56,50 zł, tj. łącznie 370 zł/osoba. Z kolei do kosztów utrzymania powoda zaliczają się: wyżywienie – 600 zł, odzież – 200 zł, pieluchy – 120 zł, art. kosmetyczne i chemiczne – 120 zł, lekarstwa i witaminy – 70 zł, zabawki – 200 zł, tj. łącznie 1.310 zł /mc.

Pozwany – S. B. uznał żądanie do kwoty po 350 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie, podnosząc iż odkąd rozstał się z matka małoletniego przekazuje jej tytułem środków utrzymania dziecka kwoty od 200 do 400 zł oraz dodatkowo kupuje wszelkiego rodzaju produkty. Pozwany przyznał, iż pracuje na podstawie umowy zlecenie jako kierowca ciężarówki, a jego dochód wynosi 2.500 zł netto miesięcznie. Pozwany przyznał, iż sprzedał samochód marki B., a pieniądze zostały przeznaczone na spłatę zobowiązań, w szczególności część środków został przekazana jego rodzicom, którzy do końca 2021 r. gdy pozwany studiował dziennie przekazywali mu środki na jego utrzymanie. Pozwany zakwestionował wydatki dotyczące kosztów utrzymania małoletniego, w szczególności koszty zużycia energii, ogrzewania, a nadto wydatki te nie zostały dostatecznie udokumentowane. Ponadto pozwany zaznaczył, iż małoletni syn spędza u niego od 10 do 15 dni i będzie się starał o opiekę naprzemienną jak tylko skończy studia. Pozwany studiuje bowiem na studiach drugiego stopnia na Politechnice (...) w systemie niestacjonarnym. Sytuacja majątkowa i zarobkowa pozwala mu łożyć na utrzymanie syna alimenty w kwocie 350 zł miesięcznie.

Sąd ustalił co następuje :

Małoletni M. B. (ur.(...)) jest synem P. B. i S. B.. Rodzice małoletniego pozostawali w nieformalnym związku i zamieszkiwali w B.. Byli samowystarczalni finansowo, po połowie ponosili koszty związane z wynajęciem mieszkania. Pozwany studiował i pracował jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Miesiąc przed urodzeniem się dziecka P. B. zamieszkała u rodziców swojego partnera. Przebywała u nich nie cały rok. W tym czasie pozwany przyjeżdżał do domu co tydzień lub co 2 tygodnie.

(dowód : odpis skrócony aktu urodzenia k.7; zeznania matki powoda k.111v-112

M. urodził się zdrowy i rozwija się prawidłowo. Przez okres 3 miesięcy był karmiony piersią. Na artykuły spożywcze dla syna P. B. wydaje średnio 600 zł miesięcznie, na ubrania około 200 zł. Małoletni korzysta z pieluch, co miesięcznie kosztuje 120 zł. Małoletni na jesieni chorował. Za prywatną wizytę u lekarza matka małoletniego zapłaciła 100 zł, a z leki 200 zł. P. B. otrzymuje na syna świadczenie wychowawcze „500+”.

(dowód : zeznania matki powoda k.111v-112

Małoletni powód wraz z matką mieszka w lokalu komunalnym, który był przydzielony jego babce B. B., która wyprowadziła się w lipcu 2022 r. Czynsz za mieszkanie wynosi około 230 zł miesięcznie. Ponadto w związku z utrzymaniem mieszkania matka powoda opłaca rachunki za wodę , które wynoszą średnio 100 zł za 2 miesiące. Ostatni rachunek za energię elektryczną wyniósł natomiast 800 zł za 2 miesiące. W okresie letnim opłaty były niższe i wynosiły średnio 350 zł. Wysokość opłat za energię jest związana z tym, iż P. B. zlikwidowała w pokoju małoletniego piec a zaczęła używać grzejnika elektrycznego. Piec pozostał w drugim pokoju. Na sezon grzewczy matka powoda kupiła opał za kwotę ponad 3 tys. zł. Na jego zakup otrzymała dofinansowanie. Nadto matka powoda opłaca internet z telewizją w wysokości 100 zł miesięcznie, wywóz śmieci.

(dowód: faktury k.8-10, k.13-14, umowa najmuj lokalu mieszkalnego z dnia 2.10.2006 r. k.11-12; zeznania matki powoda k.111v-112

W związku z rozstaniem rodzice powoda , nie ustalili jaką kwotę pozwany będzie przekazywał na utrzymanie syna. Pozwany przekazywał kwoty w wysokości 200 do 400 zł miesięcznie. Nadto zwrócił matce powoda połowę kwoty wydanej na leki, czy też zimowe ubrania. Małoletni M. spędza z ojcem z reguły co drugi weekend.

(dowód: potwierdzenie przelewu k.40; k.42 ; zeznania matki powoda k.111v-112

P. B. aktualnie pozostaje bez pracy. W okresie, gdy mieszkała w B. pracowała jako doradca klienta, wykonując faktycznie pracę sprzedawcy w sklepie sportowym. Jej wynagrodzenie było na poziomie płacy minimalnej. Umowę rozwiązała za porozumieniem stron, albowiem nie mogła już wrócić do B.. Od końca maja 2022 r. pracowała na umowę zlecenie i zarabiała 2.000 zł.

(dowód: zeznania matki powoda k.111v-112

S. B. w 2021 r. ukończył studia pierwszego stopnia na Wydziale (...) Mechanicznej, na kierunku transport. Jest inżynierem transportu. Aktualnie jest (...) Politechniki (...) na (...) na kierunku zarządzanie i inżynieria produkcji. Są to studia niestacjonarne, drugiego stopnia. Zjazdy na uczelni organizowane są co 2 tygodnie. Czesne za studia wynosi 2.500 zł za semestr. Pozwany w B. mieszka w akademiku. Obecnie zajmuje pokój (...)-osobowy. Za pokój płacił początkowo 600 zł miesięcznie, a obecnie 400 zł.

(dowód: potwierdzenia przelewu k.63-67 oraz k.110; oświadczenie studenta z dnia 10.03.2022r. k.71, zaświadczenia Politechniki (...) z dnia 12.05.2022 r. k.72-73; zeznania pozwanego k.112-113)

S. B. pracuje jako spedytor. Jego wynagrodzenie wynosi 2.835 zł netto miesięcznie. Pozwany ma prawo jazdy wszystkich kategorii, z wyjątkiem autobusów. Przed podjęciem obecnej pracy zatrudniał się jako kierowca samochodów ciężarowych, jeździł zarówno na trasach krajowych jak i międzynarodowych.

(dowód: zaświadczenie o dochodach z dni 10.05.2022 r. k.69; zaświadczenie (...) z dnia 30.11.2022 r. k.104; umowa o pracę na czas określony z dnia 16.08.2022 r. k.106-108; potwierdzenie przelewu na rachunek k.109 , zeznania pozwanego k.112-113)

Pozwany po ukończeni technikum przez okres 2 lat pracował za granicą w zakładach mięsnych. Za zarobione pieniądze pozwany kupił uszkodzony samochód marki B. (...), który kosztował 45 tys. zł. Samochód ten został natomiast sprzedany przez pozwanego w maju 2022 r.za kwotę 98.500 zł. Obecnie pozwany korzysta z samochodu ojca.

(dowód: umowa sprzedaży samochodu z dnia 31.03.2022 r. k.105, zeznania pozwanego k.112-113)

Sąd ustalił co następuje :

Podstawą zgłoszonych w pozwie żądań jest art. 133 kro, zgodnie z którym rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Jednocześnie zgodnie z art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Bezsprzecznie, pozwany jako ojciec powoda jest zobowiązany do jego alimentacji, skoro powód jest małoletni. M. skończył 1,5 roku, stosownie więc do wieku, a tym samym i stopnia rozwoju, do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego zaliczają się przede wszystkim wydatki związane z jego codziennym utrzymaniem tj. wyżywieniem, zakupem odzieży, obuwia, środków higienicznych (w tym pieluch) i kosmetycznych, a także z zakupem zabawek, zapewnieniem mieszkania. Określenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, uwarunkowanych kosztami utrzymania (wyżywienie, odzież, leczenie) i wychowania, w odniesieniu do dzieci (pielęgnacja, opieka, dbałość o fizyczny i intelektualny rozwój) jest domeną ustaleń na podstawie dowodów, ale uwzględniającą także zasady doświadczenia życiowego ( Orz. SN z 29.11.1949 r. Wa.C 167/49 , NP.1951, nr 2 , s.52 ). W świetle tych zasad, zdaniem Sądu, miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. wskazane przez jego matkę w wysokości 1.300 zł miesięcznie (z pominięciem kosztów mieszkania), należało uznać za pozostające na zdroworozsądkowym poziomie.

Pozwany zakwestionował wydatki dotyczące kosztów utrzymania małoletniego, w szczególności koszty zużycia energii, ogrzewania, a nadto, iż wydatki te nie zostały dostatecznie udokumentowane.

W związku z przeprowadzonym postępowaniem dowodowym i zeznania matki małoletniego, Sąd uznał, iż wskazany przez nią udziału powoda w kosztach utrzymania mieszkania na poziomie tożsamym z pozostałymi domownikami, a więc w kwocie 370 zł miesięcznie jest uzasadniony. Tym samym Sąd odstępuje od stanowiska zawartego w uzasadnieniu postanowienia o zabezpieczenie. Sąd powołał się wówczas na stanowisko Sądu Apelacyjnego w Krakowie zawarte w wyroku z dnia 23.03.2016 r. ( sygn. I ACa 1755/15, Lex 2031152), zgodnie z którym: „brak podstaw do wliczania do obowiązku alimentacyjnego kosztów mieszkania i jego utrzymania. W kwocie alimentów należy jak już uwzględnić niejako ryczałtowo koszty zużycia wody, prądu, gazu (…), jednak koszt utrzymania i ogrzania mieszkania obciąża rodzica, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej i zobowiązany jest zapewnić dla siebie takie mieszkanie, które umożliwia pobyt z nim dzieci”. Jak jednak wynika z zeznań P. B., wyższe koszty związane z opłatami za energię elektryczną wynikają z tego, iż w pokoju małoletniego korzysta z grzejnika elektrycznego. Zatem wyższe opłaty wiążą się przede wszystkim z potrzebą zapewnienia odpowiednich warunków bytowych dla syna.

Wysokość świadczeń alimentacyjnych zależy również, co zaznaczono powyżej, od możliwości zarobkowych osoby zobowiązanej. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego, S. B. pracował wcześniej jako kierowca a obecnie jest zatrudniony jako spedytor. Podkreślić należy, pozwany kwestionował podnoszone przez matkę powoda okoliczności, że jego zarobki wynosiły wówczas 7-10 tys. zł, wskazując iż był zatrudniony na umowę zlecenie. Zauważyć należy , iż faktem powszechnie znanym jest, że zarobki kierowców należą do jednych z bardziej satysfakcjonujących i to przede wszystkim dlatego, że z reguły wynagrodzenie zasadnicze to wprawdzie przeważnie płaca odpowiadająca minimalnemu wynagrodzeniu, ale poza wynagrodzeniem zasadniczym kierowcy otrzymują również diety, ryczałty i inne dodatki, które w decydujący sposób wpływają na poziom dochodów. Skoro zatem pozwany uzyskiwał niższe wynagrodzenie, uzasadnionym jest stwierdzenie, iż nie wykorzystywał swoich możliwości zarobkowych, podobnie jak czyni to obecnie, skoro pracuje jako spedytor uzyskując wynagrodzenie wynoszące 2.800 zł miesięcznie. Pod tym względem należy w pełni zgodzić się z pełnomocnikiem powoda, że pozwany mając już ukończone studia pierwszego stopnia i będąc inżynierem transportu jest w stanie uzyskiwać wyższe dochody, nawet jeśli jest to jego pierwsza praca w tym zawodzie. Należy bowiem mieć na uwadze, iż pozwany pracuje w dużym ośrodku transportowym jakim jest B., ma doświadczenie jako kierowca, zna języki obce. Założenie takie jest także w pełni uzasadnione jeśli uwzględni się, iż w świetle badań przeprowadzonych w ramach ogólnopolskiego badania wynagrodzeń w 2021 r. ( (...) miesięczne wynagrodzenie w przypadku połowy osób zatrudnionych jako spedytorzy wynosiło od 5.170 do 7.500 zł brutto, a tzw. mediana wynosiła 6.200 zł brutto (mediana czyli wartość środkowa, która oznacza iż połowa pracowników zarabia nie więcej niż 6.200 zł). Wynagrodzenie „na rękę” w takim przypadku wyniosłoby natomiast ponad 4.400 zł i , zdaniem Sądu, co najmniej na takim poziomie należy ocenić możliwości zarobkowe pozwanego.

O wysokości alimentów decydują nie tylko możliwości zarobkowe, ale również możliwości majątkowe. W niniejszej sprawie na uwagę zasługuje okoliczność , iż pozwany w marcu 2022 r. sprzedał za 98.500 zł swój samochód marki B. (...). Fakt ten nie może pozostać bez wpływu dla ustalenia zakresu obowiązku alimentacyjnego, albowiem również potwierdza, iż możliwości zarobkowe są o wiele lepsze niż pozwany starał się to wykazać przed Sądem. Sąd nie dał przy tym wiary pozwanemu, iż część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży przekazał swoim rodzicom, skoro we wcześniejszym okresie studiów utrzymywali go. Nie sposób znaleźć logiczne uzasadnienie dla takie zachowania i zrozumieć dlaczego rodzice pozwanego mieliby oczekiwać od niego zwrotu pieniędzy w okresie gdy pozwany ma już na utrzymaniu dziecko. Pozwany nie musiał nadto korzystać ze wsparcia finansowego swoich rodziców. Po ukończeniu szkoły średniej przez 2 lata pracował poza granicami kraju. Przez ten okres zaoszczędził środki finansowe, ale nie przeznaczył ich na swoje utrzymanie w okresie studiów starając się w ten sposób „odciążyć” rodziców , kupując samochód. Należy przy tym podkreślić, iż kupił samochód w którego „zainwestował” znaczną kwotę, skoro wartość samochodu wzrosła o ponad 50 tys. zł (!). Okoliczność ta dobitnie wskazuje, iż dochody pozwanego w okresie wykonywania pracy jako kierowca musiały być o wiele wyższe, niż pozwany przyznaje. W innym przypadku nie byłoby go stać, aby ponieść tak znaczne wydatki na naprawę samochodu.

Pozwany podnosił również, iż alimenty w żądanej przez matkę powoda kwocie nie są uzasadnione, albowiem syn przez 10-15 dni przebywa pod jego pieczą. Okoliczność, iż pozwany utrzymuje kontakt z synem była okolicznością bezsporną, ale matka powoda nie potwierdziła, aby małoletni przebywał u ojca aż tyle dni w miesiącu. Ponadto, zdaniem Sądu, należy mieć na uwadze, iż osoby zobowiązane do alimentacji w okresie gdy toczą się postepowania o alimenty, ich podwyżkę , z reguły aktywizują swoje zainteresowanie małoletnimi dziećmi, a zainteresowanie to istotnie spada po zakończeniu postępowania.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w pkt I wyroku.

W pkt III wyroku Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 kpc nakazał ściągnąć od pozwanego nieuiszczone koszty sądowe, na które złożyła się opłata od pozwu.

W pkt IV wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty zastępstwa adwokackiego zgodnie z art. 98 § 1 kpc w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800 z późn. zm.),.

Rygor natychmiastowej wykonalności orzeczono zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sędzia Agnieszka Pietruszka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Ratajczyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kole
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Agnieszka Pietruszka
Data wytworzenia informacji: