Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kole

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2024 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2024 roku w K.

sprawy z powództwa K. K. (1)

przeciwko P. K.

o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej

I.  Ustanawia rozdzielność majątkową małżeńską między powódką K. K. (1) nazwisko rodowe D. a pozwanym P. K. wynikającą z zawarcia przez nich związku małżeńskiego w dniu 27 sierpnia 2016 roku w L. za zarejestrowanego w Urzędzie Stanu Cywilnego w S., oznaczenie aktu 3010103/00/AM/ (...) – z dniem 27 kwietnia 2023 roku.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 468,50 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 368,50 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygnatura akt III RC 265/23

UZASADNIENIE

P. N. K. wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy nią a pozwanym P. K. od dnia 20.12.2019 r. W uzasadnieniu podniosła, iż strony zawarły związek małżeński w dniu 27.08.2017 r. i w ich małżeństwie panuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Pozwany jeszcze przed ślubem prowadził własną działalność gospodarczą. W 2018 r. przeprowadzona kontrola wykazała nieprawidłowości i skutkowała nałożeniem na pozwanego kar finansowych. Zobowiązania te strony spłacały przez okres 1 roku. P. w większości przejęła zarząd majątkiem i zajmowała się finansami rodziny. Pomagała mężowi w prowadzeniu działalności. We wrześniu 2020 r. strony miały wypadek samochodowy, w którym powódka ucierpiała najbardziej. Nie była w stanie dalej zajmować się finansami rodziny. Pozwany zaczął nadużywać alkoholu, trwonił majątek, nie regulował bieżących rachunków. Nienależycie zajmował się również obowiązkami zawodowymi, pobierał zaliczki a nie wywiązywał się z przyjętych zleceń. Mimo obietnic nie podjął leczenia odwykowego. Pozwany nie informował żony o swoich poczynaniach finansowych, zaciągał pożyczki nawet u rodziny powódki. W czerwcu 2022 r. wszedł w bliską relację z inną kobietą, co również negatywnie odbiło się na wspólnym majątku stron. W dniu 27.04.2023 r. powódka wyprowadziła się z domu i od tego czasu małżonkowie nie współdziałają w zarządzie majątkiem wspólnym. P. podniosła, iż ustanowienie rozdzielności majątkowej jest uzasadnione z uwagi na beztroskie życie pozwanego oraz jego długi. Nadto pozwany jest uzależniony od alkoholu oraz związał się z inną kobietą. Strony pozostają zatem w separacji faktycznej i są ze sobą w konflikcie. Na wypadek niewypłacalności pozwanego, pośrednio na nią może spaść obowiązek regulowania zadłużeń męża. P. nosi się z zamiarem wystąpienia o rozwód. Dalsze istnienie wspólności majątkowej nie służy zatem dobru rodziny. P. wnosi o ustanowienie rozdzielności z datą wsteczną tj. z dniem 20.12.2019 r. kiedy to wykryła pierwszą pożyczkę pozwanego. Według powódki wspólny majątek stron można wycenić na kwotę 500 tys. zł.

Pozwany – P. K. na rozprawie w dniu 13.06.2024 r. uznał żądanie pozwu.

Sąd ustalił co następuje :

K. K. (1) i P. K. zawarli związek małżeński w dniu 27.08.2016r. w L.. Małżonkowie nie zawierali umów majątkowych małżeńskich.

Źródłem utrzymania rodziny była działalność prowadzona przez P. K., która polegała na świadczeniu usług ogólnobudowlanych, przede wszystkim budowie pokryć dachowych. N. K. pomagała mężowi w prowadzeniu działalności. W 2018 roku firma została objęta kontrolą urzędu skarbowego. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami na pozwanego nałożono kary finansowe. W grudniu 2019 r. pozwany zawarł umowę z bratem żony P. D., na mocy której pożyczył od niego 50 tys. zł. Kwotę tą zobowiązał się spłacić w trzech ratach, przy czym ostatnia miał być uregulowana do 20.12.2022 r. Pieniądze uzyskane z pożyczki pozwany przeznaczył na uregulowanie należności na rzecz urzędu skarbowego.

K. K. (1), poza pracą w firmie pozwanego, podejmowała również drobne prace tworząc rękodzieło czy też opiekując się dziećmi.

We wrześniu 2020 r. miał miejsce wypadek samochody z udziałem stron. P. doznała wielu obrażeń, m.in. urazu szyi, kręgosłupa i ręki. Obrażenia wymagały długotrwałego leczenia, tym bardziej, iż u powódki stwierdzono zespół stresu pourazowego oraz depresję. Ze względu na stan zdrowia K. K. (1) przestała się pomagać pozwanemu w prowadzeniu działalności oraz zajmować się finansami rodziny. Pozwany prowadził działalność samodzielnie. Środki uzyskane z tej działalności nadal były także przeznaczane na utrzymanie rodziny. Utrzymujące się problemy finansowe powodowały, iż pozwany nadal posiłkował się pożyczkami od rodziny powódki m.in. od jej matki, siostry.

P. K. zaczął nadużywać alkoholu, w związku z czym pojawiły się problemy związane z funkcjonowaniem firmy. Problemy dotyczyły nieterminowego płacenia rachunków, realizowania zleceń, które pozwany przyjmował do wykonania. Mimo pobierania zaliczek od klientów, nie kupował materiałów, nie przyjeżdżał w terminie na budowy. Z upływem czasu niezadowoleni inwestorzy domagali się zwrotu zaliczek. W celu uzyskania ich zwrotu oraz zmobilizowania pozwanego do rozpoczęcia pracy bądź jej ukończenia przyjeżdżali również do domu stron. Zaległości dotyczyły również opłat związanych z utrzymaniem domu jak np. za energię elektryczną. N. K. oczekiwała, iż mąż podejmie leczenie odwykowe, ale mimo obietnic pozwany nie poczynił żadnych starań w tym kierunku.

W czerwcu 2022 roku pozwany nawiązał bliskie relacje z inną kobietą.

K. K. (1) w dniu 27.04.2023 r. wyprowadziła się z domu. Małżonkowie nie widzą możliwości aby kontynuować związek, a powódka nosi się z zamiarem wystąpienia ze sprawą o rozwód.

Małżonkowie są właścicielami nieruchomości położonej w P., która nabyli w 2017 roku. Na nieruchomości ustanowiona jest hipoteka umowna na kwotę 349.781,25 zł, zabezpieczająca spłatę wierzytelności obejmującej kredyt udzielony na podstawie umowy z dnia 28.06.2017 r. Środki finansowe z kredytu zostały przeznaczone na wykończenie domu. Ponadto na nieruchomości ustanowione zostały hipoteki przymusowe na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Przeciwko pozwanemu toczą się postępowania egzekucyjne.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów: odpisu skróconego aktu małżeństwa k.13; umowy pożyczki z dnia 20.12.2019 r. k.14, karty informacyjnej k.15, wezwania do zapłaty z dnia 23.07.2021 r. k.16; oświadczenia z dnia 10.05.2022 r. k.17; oświadczenie pozwanego k.18 i k.22; pisemnego porozumienie stron k.19-21; wydruku z (...) k.23-24; wydruku księgi wieczystej (...) k.44-53 a nadto na podstawie zeznań świadka B. D. k.41-42; częściowo zeznań powódki k.55-55v i zeznań pozwanego k.55V

Sąd zważył co następuje :

P. wniosła o ustanowienie rozdzielności majątkowej. Pozwany uznał żądanie pozwu w całości. Podkreślić należy, iż w sprawie o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej Sąd nie może oprzeć jednak rozstrzygnięcia wyłącznie na uznaniu powództwa lub przyznaniu okoliczności faktycznych (art. 431 k.p.c. w zw. z art. 452 k.p.c.) i powinien każdorazowo przeprowadzić postępowanie dowodowe, a w razie uznania powództwa - ustalić przyczyny, które skłoniły do tego stronę pozwaną (art. 432 i 441 k.p.c. w zw. z art. 452 k.p.c.).

Stosownie do art. 52 § 1 kro, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Wspomnieć trzeba, że aktualne brzmienie powołanego przepisu zostało ustalone na mocy ustawy z dnia 17.06.2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1691), która weszła w życie w dniu 20.01.2005 r. Na kanwie przepisów obowiązujących w obecnym brzmieniu nie zapadły orzeczenia, które analizowałaby pojęcie „ważnych powodów”. Kierując się jednak tym, że Kodeks rodzinny i opiekuńczy w wersji obowiązującej do dnia 20.01.2005 r. również posługiwał się pojęciem „ważnych powodów” trudno nie uwzględnić stanowiska doktryny oraz poglądów Sądu Najwyższego ukształtowanych pod rządami uprzednio obowiązujących przepisów.

Zgodnie z dotychczas utrwalonym w orzecznictwie poglądem (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.05.1997 r. w sprawie III CKN 51/97 – OSNC 1997/12/194), separacja małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym stanowi ważny powód dla ustanowienie rozdzielności majątkowej (zniesienia wspólności majątkowej). W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, ustało wspólne pożycie stron, albowiem pomiędzy małżonkami ustały pozytywne uczucia (miłości, szacunku, zaufania). Nadto, strony nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, albowiem powódka w dniu 27.04.2023 r. wyprowadziła się z domu i od tego momentu małżonkowie nie podejmują także wspólnych decyzji finansowych. Istniejącej między stronami sytuacji nie sposób uznać za przejściową, zważywszy że zarówno powódka jak i pozwany deklarują zakończenie związku małżeńskiego (pozwany aktualnie jest już nawet w nowym związku).

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż istniejący stan separacji uzasadnia uwzględnienie powództwa, ale z inną datą niż wskazała powódka, a którą również uznał pozwany. Jak bowiem wynika z art. 52 § 2 kro rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach Sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu. Mając na względzie, iż małżonkowie pozostają w separacji od dnia 27.04.2023 r. Sąd uznał za uzasadnione ustanowienie rozdzielności majątkowej z tym dniem i orzekł jak w pkt I wyroku.

Sąd nie podzielił stanowiska stron, aby jako datę ustanowienia rozdzielności wskazać dzień 20.12.2019 r. kiedy to – jak wskazała powódka- wykryła pierwszą pożyczkę pozwanego. Zauważyć należy, iż Sąd nie dał wiary, iż powódka nie wiedziała o umowie pożyczki zawartej między pozwanym a jej bratem. Jak wynika z zeznań K. K. (1), przed wypadkiem samochodowym, w którym strony uczestniczyły, powódka pomagała pozwanemu w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przyznała zarazem, iż zajmowała się sprawami finansowymi, wynagrodzeniami pracowników. W tej sytuacji, w ocenie Sądu, nie jest możliwe, aby powódka nie zdawała sobie sprawy z trudności finansowych z jakimi boryka się firma prowadzona przez pozwanego, skoro wiedziała o kontroli urzędu skarbowego oraz nałożonej na pozwanego karze finansowej. Podkreślić należy, iż według zeznań powódki, jej zaangażowanie w prowadzenie działalności gospodarczej pozwanego istniało do momentu, gdy strony uległy wypadkowi samochodowemu a zatem do września 2020 r. Również po wypadku, w okresie kolejnych miesięcy, w ocenie Sądu, nie zachodzą przesłanki do przyjęcia, iż istnieją ważne powody do ustanowieni rozdzielności majątkowej. Stan zdrowia powódki znacznie utrudniał a wręcz uniemożliwiał jej wykonywanie pracy, a jednocześnie powódka nie miała świadczeń z ubezpieczenia społecznego. W konsekwencji, za wiarygodne należy uznać twierdzenia pozwanego, iż w okresie rekonwalescencji powódka pozostawał na jego utrzymaniu i to pozwany pokrywał koszty leczenia żony, które również było prowadzone prywatnie. Oczywistym jest, iż jak wynika z zeznań stron, relacje małżeńskie między nimi nie były wówczas idealne, ale z drugiej strony z przedłożonych przez powódkę dokumentów wynika, iż strony w latach 2021-2022 podejmowały próby ratowania małżeństwa. Pozwany podpisywał oświadczenia, porozumienia, w których zobowiązywał się do podjęcia leczeni odwykowego. Dopiero brak pozytywnych efektów, niewywiązywanie się ze składanych deklaracji, doprowadziło do podjęcia przez powódkę decyzji o wyprowadzeniu się z domu.

Zgodnie z ukształtowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem, ustanowienie rozdzielności majątkowej może stwarzać zagrożenie dla interesów wierzycieli, co nakłada na Sąd obowiązek poczynienia stosownych ustaleń w ramach toczącego się postępowania (vide : OSNC 1994/12/246 ; OSNC 1995/4/70). Zdaniem Sądu uwzględnienie przedmiotowego powództwa nie stwarza zagrożenia dla wierzycieli, albowiem jak wynika z przedłożonego odpisu księgi wieczystej, postępowania egzekucyjne prowadzone przez pozwanego pozostają już z w toku, a nadto należności publicznoprawne, których wierzycielem jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zostały zabezpieczone hipoteką. Hipoteka ustanowioną na nieruchomości będącej własnością stron jest również zabezpieczony kredyt , który strony uzyskały na wykończenie domu.

Mając na uwadze, iż powództwo zostało uwzględnione częściowo, Sąd w pkt II wyroku, zasądził od pozwanego na rzecz powódki zwrot połowy kosztów procesu, na które złożyła się : opłata od pozwu w kwocie 200 zł, koszty zastępstwa adwokackiego w kwocie 720 zł, ustalonej zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z późn. zm.), jak również opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Sędzia Agnieszka Pietruszka